Bosbeheer als methode voor het ontwerp van publieke ruimte

Wim is een architect die van het onderzoek naar de kenmerken van publieke ruimtes zijn levenswerk heeft gemaakt. Zijn zoektocht voerde hem weg van de enge benadering van architectuur, naar kunsten, schrijven en bosbeheer. In 2009 stopte Wim met zijn architectenbureau en ging hij aan het werk op Montavoix in de Franse Jura. Sindsdien is een stuk bos het terrein waarop hij publieke ruimte creëert. Wandelaars, mountainbikers, feestende jongeren, paarden, vogels, bomen en water delen en maken er samen ruimte.

Wim wil zijn kennis graag delen met Jozef en Menno. De wisselwerking tussen het bos en Molenbeek kan immers een meerwaarde bieden. Jozef en Menno gaan 24 maanden bij Wim in de leer. Tijdens hun verblijf in Frankrijk focussen ze onder meer op het maken van openingen in het boslandschap, waterbeheer, ziektes in het bos, plaatselijke verwerking van hout, onderhouden van paden en het toegankelijker maken van het terrein. Wanneer Wim, Jozef en Menno samenkomen in Brussel passen ze de principes van het bosbeheer toe op Decoratelier als publieke ruimte. Door stedelijke ruimte te benaderen vanuit ervaringen opgebouwd in het ecosysteem van een bos, willen ze nieuwe denkmodellen over publieke ruimte ontwikkelen.