Getijdengebed in de Abdij van Keizersberg

Het gebed van de kerk op de verschillende uren van de dag wordt het getijdengebed genoemd. Het getijdengebed of goddelijk officie behoort tot de kerntaak van geestelijken en kloosterlingen, maar wordt iedereen aanbevolen. Het bestaat uit 150 psalmen en vele schriftlezingen, maar bevat ook andere gebeden zoals kantieken, hymnes en antifonen. Alle getijden, met inbegrip van de dagsluiting, worden gezongen. De getijden zijn een zichtbare uitdrukking van het voortdurend gebed van de gelovigen, waartoe Jezus van Nazaret uitnodigde.

In de Leuvense benedictijnenabdij Keizersberg wordt het getijdengebed net zoals in andere kloosters en abdijen dagelijks gebeden. De 150 psalmen zijn er over twee weken verdeeld. De monniken van Keizersberg bidden dagelijks de morgendienst, middagdienst, avonddienst of vespers, lezingendienst of metten en dagsluiting. De vespers zijn in het gregoriaans, de andere getijden in het Nederlands. Er wordt gebruik gemaakt van bestaande gebedenboeken waarvan enkele door de abdij zelf werden uitgegeven.

Vóóraleer de monniken de abdijkerk binnen gaan om de getijden te bidden, stellen ze zich in statio op voor het beeld van de heilige Benedictus in de pandgang. Dit is een moment om innerlijk tot rust te komen en zich voor te bereiden op het gebed. Ook de architectuur van de abdij naar analogie met het grondplan van de Sankt-Gallenabdij helpt de monniken om hun bezigheden even los te laten wanneer het tijd is voor de getijden. Dit grondplan, met de karakteristieke pandgang waardoor de monniken wandelen op weg naar de kerk voor het getijdengebed, werd door vele abdijen overgenomen en speelde een belangrijke rol bij het ontwikkelen van de monastieke spiritualiteit waarin afzondering en contemplatie een centrale plaats innemen.

Het bidden van de getijden is voor de monniken van Keizersberg een manier om gefocust te leven en hun aandacht te richten op wat echt belangrijk is voor hen. De getijden helpen om te verstillen, te luisteren en maken essentieel deel uit van de ziel van de abdij.

De abdijkerk van Keizersberg vanuit het koorgestoelte van de monniken | © Hilde Vanhove