Speelplaatsspelen

Pokémonkaarten ruilen is plots het enige waar mijn kinderen over spreken. Het gaat gepaard met hevige emoties, zo heftig dat na drie weken Pokémongekte de kaarten verboden worden op de speelplaats (en bij uitbreiding de school). Ik herinner me een gelijkaardig scenario bij mijn jongere broer en onze school zo’n 25 jaar geleden.

Ik zag de voorbije jaren op de speelplaats heel wat spelen voorbij komen die me terugvoerden naar mijn eigen kinderjaren: hinkelen, touwtjespringen, elastieken, figuren vormen met een touwtje. Het komt allemaal met de regelmaat van de klok terug en voor een paar weken zie je niks anders op de speelplaats. Het is een prachtig voorbeeld van wisselwerking in immaterieel erfgoed. De kinderen leren het aan elkaar op de speelplaats (wie begon ermee?) en willen thuis verder spelen met hun ouders. Ouders herinneren zich plots hoeveel plezier zij beleefden aan het spel en vertellen op hun beurt hoe zij het spel als kind speelden. Zo brengen kinderen weer nieuwe variaties van het spel naar de speelplaats.

Opvallend is dat, zoals Pokémonkaarten, sommige “oude” spelen commercieel uitgespeeld of nieuw leven ingeblazen worden. Een tol is voor mijn kinderen nu een Beyblade. Als kind maakte ik figuren met een stukje katoendraad. Nu hebben mijn kinderen een regenboogtouw en een boekje met een stappenplan om figuren te maken. Die figuren hebben plots ook een naam als “kop en schotel”. Bleek dat ik jaren en jaren geleden al een “kop en schotel” maakte, zonder het zelf te weten.

Nu wacht ik nog tot ook bikkelen of knikkeren weer zijn intrede doet. Daar beleefde ik als kind heel veel plezier aan. Mijn collega’s en ik stopten daarom onder andere deze spelen in de Erfgoedinspecteur van Erfgoed Haspengouw. Deze installatie dient als aanbod voor kinderen bij een tentoonstelling of evenement. Heemkringen binnen het werkingsgebied kunnen de Erfgoedinspecteur ontlenen en inhoudelijk aanpassen.
Wie weet zijn mijn kinderen binnenkort, dankzij de Erfgoedinspecteur, aanstichters van een nieuwe bikkel- of knikkerhype op de speelplaats?