Byrrrh and SKATE in Brussel
Toen ik jong was, bestond er niks voor mensen die wilden (leren) skaten. Wij leerden het op straat. Met Byrrrh wil ik mijn passie voor deze praktijk doorgeven én meer omkadering bieden.
Sinds de jaren 1960 experimenteerden surfers in de VS met hun plank in -door waterschaarste- lege zwembaden. Zo ontstond skateboarden met zijn verschillende stijlen: ‘ramps’, en nadien ‘street’ en ‘freestyle’, ... Skaten trok eerst vooral tienerjongens aan. Nu vinden jongens én meisjes vanaf zes jaar al de weg naar het skatepark. Ook volwassenen zoals ik, blijven aan boord. En het blijft steeds evolueren. In 2020 wordt skaten erkend als een Olympische sport. Maar het is veel meer dan dat, en het blijft vooral de absolute vrijheid!
Rond skaten is doorheen de jaren een hele cultuur ontstaan. Muziek en kledij, maar bijvoorbeeld ook architectuur. Barcelona is van nature een skatestad. Het Zweedse Malmö is echter een voorbeeldstad wat betreft bewust aangepaste architectuur. Door de aanleg van de openbare ruimte ook functioneel te maken voor skaters, houden ze jongeren ‘op’ straat. Rondom een van hun skateparken is zelfs een school ontstaan, ‘Bryggeriet’, waar design, video, Engelse les gelinkt zijn aan het skaten.
Zelf was ik zestien toen ik dankzij vrienden het skateboarden ontdekte. Bij gebrek aan budget, maakten we ons eigen skateboard met resten en tweedehands onderdelen. Er waren nog geen skateparken dus we bouwden onze eigen modules, op basis van wat we in de magazines zagen. Wilden we naar een echt skatepark, dan moesten we naar Leffinge of naar Charlerloi. Een daguitstap. Daar kwam je mensen tegen uit heel België, vaak beter dan wij. Er waren geen skatelessen in die tijd en het internet was ook nog niet doorgebroken. Met vrienden wisselden we VHS-cassettes uit om te leren van de video’s, die elk merk wel maakte.
Begin jaren 2000 gaf ik als straathoekwerker skatelessen bij Recyclart met een eigen collectief ‘Bruusk’. Jaren later maakten we met een aantal vrienden een droom waar: het bouwen van een eigen skatepark. Het heeft ons drie pogingen gekost, achtereenvolgens in het oude Byrrrh-fabrieksgebouw in Molenbeek (vandaar onze naam), in Woluwe, waar we voor het eerst ook kinderen konden toelaten, en tenslotte in Anderlecht. Acht maanden hebben we gebouwd aan een binnen- en buitenskatepark waar zowel kinderen als volwassenen terecht kunnen om te skaten, en om lessen en stages te volgen. We organiseerden zelfs een try-out stage voor kinderen rond het maken van modules: ramps, banks, curbs,… We zijn een volwaardige vzw geworden en aangesloten bij FROS ‘Skate Academy’. Zij helpen ons met verzekeringen, administratie en leiden trainers op. Anders dan toen ik jong was, is er vandaag wel omkadering voor wie wil (leren) skaten. En daar wil ik met Byrrrh aan bijdragen.
Naast ons eigen skatepark, zetten we ons ook in voor meer en betere skateparken elders in de stad. Idealiter worden skaters betrokken bij de aanleg van nieuwe parken. En wordt er gekozen voor meer variatie en uitdaging, in plaats van voor gestandaardiseerde en geprefabriceerde modules. Om je te bekwamen in verschillende soorten bewegingen, figuren en stijlen is er meer nodig. Je moet op verschillende plekken kunnen gaan oefenen en experimenteren. Nieuwe mensen ontmoeten, je passie delen en leren van elkaar. Dat is waar het bij Byrrrh om gaat.
Meer info over activiteiten? Check 'Byrrrh and Skate' op facebook
