Freestyle danscultuur

Dansers herken ik meteen, zonder dat zij gedanst hebben. Het zit in de kledingstijl van die personen, hoe zij lopen en de uitstraling van energie.

Hiphop, house en waacking
Hiphop, house en waacking zijn enkele van de dansstijlen waarin ik me verdiep.

Het energieke en vrije hiphop ontstond in de jaren ’70 in de achterstandswijken van The Bronx en Brooklyn in New York. Geïnspireerd door het voetenwerk van James Brown, creëerden Afro-Amerikanen en Latino’s deze nieuwe rebelse dansstijl.
House kenmerkt zich ook om het snelle voetenwerk. Deze dans draait om vrijheid, improvisatie en het voelen van de muziek.
Waacking is een expressieve en vrije dansvorm die zich kenmerkt door posing en arm- en handbewegingen. Er ligt hierbij nadruk op expressie, een narratief en muzikaliteit.
Freestyle betekent dat de dansers ter plekke danspassen of moves bedenken. Elke stijl heeft een reeks basisstappen. Op de dansvloer heb je de vrijheid om alle moves te combineren en je eigen flow te vinden. Dansers gaan in competitie tijdens een battle. Een battle kan in één specifieke stijl zijn of ‘all style’, waarbij je in eendere welke stijl kan participeren. Battles kunnen individueel, ‘1 vs 1’, zijn of met twee of drie personen, ‘3 vs 3’.

Om te dansen heb je enkel je lichaam en een beat nodig. Het is fijn als je een zaal kunt regelen, maar soms dansen mensen ook in het station. Je kan trainen in elke ruimte.

Voor zowel mijn eigen dans, als mijn creaties als maker van voorstellingen, gebruik ik tools en technieken uit verschillende stijlen. Zo creëer ik mijn eigen identiteit en ontstaat er een hybride movement die ik eigen maak. 
 

Back to the roots
Freestyle dansers hechten belang aan de geschiedenis van de dansstijlen en waar concepten vandaan komen. Als je weet dat iets bijvoorbeeld ontstaan is uit een vorm van protest, ga je die betekenis gebruiken en nadenken hoe je dat kan uitbeelden en in een beweging stoppen. Het geeft body aan de dans.

In een oude zwart-wit video van house zie je dat mensen gewoon aan het dansen zijn in de club, waar de stijl vandaan komt. Dat mogen we niet vergeten wanneer we nu voor de spiegel in een danszaal staan. In Brussel doet house danseres Raquel Suarez haar trainingen in een zaaltje met een dj en wat lichten. Dat is net een feestje, maar je bent allemaal aan het trainen. Het is een andere ervaring dan gewoon dansen of een les volgen en werkt inspirerend.

Bepaalde dansers zijn heel goed in het doorgeven van hun kennis. Vooral in onze scene is het niet tastbaar en worden de moves, geschiedenis en waarden mondeling of in dans doorgegeven van de ene op de andere generatie. De ene danser gaat daarbij meer pragmatisch en technisch te werk. Een andere vertrekt vanuit een woord en is meer gericht op emotie en expressie. Bijvoorbeeld: wat komt eruit als je deze beweging en dit woord combineert? Vertrekken vanuit een verhaal werkt ook inspirerend omdat ik dan aan mijn techniek kan werken terwijl ik het verhaal uitleg in bewegingen.
 

Cultuur
Ik hou van de cultuur van freestyle dansen en het sociale aspect ervan: samen viben en de exchange die daaruit voortkomt. 

De gesprekken die je hebt met dansers, heb je niet met andere mensen. Omdat dans fysiek is en je elkaar aanraakt, dichter komt, verdwijnt er een soort van grens. We zijn veel ‘knuffeliger’ en zijn het gewoon om met ons lichaam en in dans te communiceren. Het is een manier van in het leven staan. Ik heb een speciale band met mensen met wie ik dans. 

De levensstijl van hiphop is ook zichtbaar in de fashion en de kleding. Dat is ook part of it. Dat komt ook voort uit die geschiedenis: je ging naar de club en zag er goed uit. Op een battle is er soms ook een categorie Best Dressed.

Brusselse scene
In Brussel is er een verbonden gemeenschap. Het is een kleine wereld die snel groeit. Platformen als Timiss, Freestyle Lab en Zinnema ondersteunen dat door evenementen te organiseren. Je kan andere dansers ontmoeten op social events of battles. Zodra je één iemand uit de scene kent, opent zich een netwerk, want de meesten kennen elkaar. Het ‘unravelt’ zich. Zo had ik dat ervaren toen ik naar Brussel kwam.

Nina Muñoz in actie | © David Jacowbski