Krakelingen en Tonnekensbrand Geraardsbergen
Het feest start in de namiddag met een historisch-volkskundige stoet die 25 eeuwen lokale geschiedenis evoceert en naar de top van de Oudenberg leidt. Daar maakt de menigte zich op om zoveel mogelijk krakelingen, harde ringvormige broodjes, te vangen. Eén broodje bevat een briefje dat recht geeft op de gouden krakeling, een uniek juweel in de vorm van het beroemde broodje. Vooraleer deze krakelingenworp van start kan gaan, drinken de deken, de burgemeester, de schepenen en de raadsleden uit een 400 jaar oude zilveren coupe een slok wijn met een levend visje.
Na de Krakelingenworp is het om 20 uur op de top van de Oudenberg tijd voor de Tonnekensbrand. Om de winter te verjagen en de nieuwe lente te verwelkomen, wordt een stropop op een mast in brand gestoken. Volksdansers en warme soep zorgen mee voor sfeer. Met brandende fakkels brengt de aanwezige menigte het vuur naar het stadscentrum. In de omliggende gemeenten wordt op hetzelfde moment ook een vuur ontstoken, Walmkebrand, als ‘antwoord’ op de Tonnekensbrand.
Het dubbelfeest van Krakelingen en Tonnekensbrand zet een eeuwenoude traditie voort, gedocumenteerd sedert 1383, die alleen door 3 oorlogen tijdelijk onderbroken werd. In samenwerking met vrijwilligers en verenigingen zet het stadsbestuur zijn schouders onder de organisatie. Door zijn eigenheid draagt het feest in hoge mate bij tot de culturele identiteit van de stad en haar inwoners. Termen als ‘krakeling’, ‘tonneken(s)brand’, ‘grondeling’ zijn alomtegenwoordig in de stad, als benaming van een lokaal tijdschrift, een fotoclub, een taverne, etc.
Krakelingen en Tonnekensbrand Geraardsbergen werd in 2010 toegevoegd aan de Representatieve Lijst van het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Mensheid van UNESCO.