Samenzang in de Verenigde Protestantse Kerk in België
Muziek, en met name de samenzang (het gemeenschappelijk zingen van liederen), is essentieel voor protestantse vieringen. Dit gaat terug op Martin Luther, die in de 16de eeuw tot het inzicht kwam dat een viering geen zaak is van een elite (de clerus), maar van de hele gemeenschap (het volk). Zij zijn het die vieren, die het Woord openen, de sacramenten delen, God danken, loven en aanbidden. Hij behield de algemene liturgische vorm van de katholieke mis maar zorgde ervoor dat de actieve participatie van de geloofsgemeenschap op een ordelijke en degelijke wijze kon plaatsvinden. Voor het gebed en de lofprijzing zorgde hij voor zangboeken. Strofisch berijmde psalmen, vrije liederen. In samenwerking met professionele musici werd zo het volk betrokken bij de liturgie.
Veel van de liederen die in de 16de en 17de eeuw zijn ontstaan, horen tot op vandaag tot het vaste repertoire.
In veel protestantse kerken neemt de samenzang nog steeds een grote plaats in. Voor de begeleiding daarvan wordt vaak beroep gedaan op professionele musici en organisten.
