't Peirtje van 't Keur

Voor de gouden huwelijksjubilarissen Jan Peersman en Maria Claessens moet de zomerse zaterdag van 2 augustus 1947 een dag zijn geweest om nooit meer te vergeten. Een lokale feestcommissie had samen met de familie een feest van formaat georganiseerd. Als klap op de vuurpijl kwam een spiksplinternieuw Ros Beiaard hen op hun thuisadres aan de Mechelse Steenweg zijn persoonlijke wensen aanbieden. Nadien trokken de jubilarissen en het Ros door de straten van het Keur. Een traditie was geboren!

Gedragen door het succes van deze eerste uitgave kreeg het ‘Peirtje van ’t Keur’ vanaf dan een eigen jaarlijkse uitgaansdag, de dinsdag van Keur Kermis in augustus. Bij de traditionele rondgang hoorde steevast een persoonlijke groet aan de oudste inwoner. Vier olijke huppelpaardjes en muziekmaatschappijen uit Dendermonde maakten de feestvreugde compleet. Het zorgde nog tientallen jaren voor ambiance op tal van feestelijkheden en vieringen, naast zijn rondgang op de jaarlijkse kermis. Nooit echter overschreed dit paard de grenzen van zijn wijkterritorium.

Het was schrijnwerker Jozef Impens die al zijn technische kunnen in het eerste ‘feestpaard’ stak. Voor het maken van het zinken hoofd recycleerde hij een gevelplaat van een (o, ironie!) paardenslachterij. Op de houten romp monteerde hij vier geharnaste poppen met beweegbare hoofden. Een rood kleed met diverse wapenschilden zorgde voor de afwerking. In 1985 had het oorspronkelijke hoofd zijn beste tijd gehad en werd het vervangen door een exemplaar in papier-maché.

Vanaf 1989 kreeg het paradepaard gezelschap van reus 'Dos Callos', geïnspireerd op volkszanger Freddy Bertin. Na zijn laatste kermisommegang (eerder een mislukte reanimatiepoging), in 2012, kwam het paardje in een garagebox terecht en raakte het vergeten.

Door een gelukkig toeval werd het herontdekt en op het nippertje van de sloophamer gered. Enkel de houten romp bleek helaas nog voldoende geschikt en op basis van dit origineel onderstuk werd een gloednieuw paard gebouwd dat op 3 april 2022 aan de buurt werd voorgesteld.

Ondertussen staat het paard opnieuw symbool voor de wijk en heeft het net als vroeger zijn eigen dragers. Vandaag torsen drie ploegen van zes pijnders (met een voltallige vrouwenploeg) afwisselend het paardje en draagt het (echte) heemskinderen op zijn rug. Het wordt beheerd door een eigen vzw. Ook de wijkkermis is terug. Het paard neemt deel aan tal van festiviteiten tot ver buiten de wijkgrenzen.