Verering van de Heilige Rita in Sint-Truiden
De Heilige Rita van Cascia wordt aanroepen om gezond te blijven of te genezen, bijvoorbeeld van een operatie. Ze wordt ook veel aanroepen bij problemen met kinderen en moeilijke examens. De H. Rita is traditioneel gekend als hulp bij hopeloze gevallen.
In de Ritakapel ligt een groot boek waarin de bezoekers hun intenties kunnen neerschrijven. Het Genootschap bezit reeds vier volgeschreven boeken.
Elke donderdagmorgen om 9u verzamelen een aantal gelovigen in de St.-Augustinus- en St.-Ritakerk in nieuw Sint-Truiden. Dan is er speciale Rita-mis van het lokale Ritagenootschap, opgedragen door hun proost. Hij wordt bijgestaan door de voorzitster van het genootschap.
Gedurende de misviering leest de celebrant voorbeden met speciale intenties voor de H.Rita. Bij het einde van de viering komen de aanwezige Ritavereerders helemaal los: ze bidden samen het ‘Gebed in alle noodwendigheid’ en zingen samen twee strofen van het Ritalied, dat ooit, lang geleden, door Maria S. en twee andere vrouwen werd voorgezongen.
Tot slot krijgen ze de zegen met een relikwie van de H. Rita. Het gaat hier over een houder (theca) met daarin een stukje stof dat in contact gekomen is met de lijkkist van de in 1457 overleden Augustines Rita. Dat is een tertiaire relikwie. Bij het einde van de viering staan de aanwezigen in kring rond het altaar en rond het beeld van de H.Rita en wordt deze relikwie door hen gekust.
Bij de speciale Rita-mis zijn er steevast minstens een veertigtal aanwezigen in de Sint-Augustinus- en St.-Ritakerk, maar meestal zijn dat er meer. Bij het triduüm van 20 tot 22 mei (de feestdag van de H. Rita) zit de kerk zelfs geregeld vol en kopen de aanwezigen rozen voor familieleden, geburen, of om op het graf van een overledene te plaatsen.
De deelnemers aan de donderdagse Ritamissen komen bijna elke week, omdat zij veel troost en steun ervaren in het ontmoeten van gelijkgezinden. Ze voelen zich thuis en opgenomen in hun (erfgoed-)gemeenschap.
Enkele deelnemers aan het woord:
Ik ben een ander persoon bij het buitengaan.
Ik wist niet wat ik zou doen in het leven: ontwikkelingshulp, of het klooster, of trouwen…? Ik kwam wekelijks bidden bij de H. Rita om raad, en na drie maanden ontmoette ik totaal onverwacht mijn man op een mosselfeest…
Niet enkel op donderdagmorgen komen er mensen bidden voor hulp van de H. Rita. Mensen die werken, en ook jongeren springen gemakkelijker in de loop van de dag of vooravond even binnen. Elke dag is het een begankenis; met bijvoorbeeld opvallend meer intenties in examentijd. In de Ritakapel staan steeds verse bloemen, meegebracht door bezoekers.
Het Ritagenootschap bestaat sinds 2012 op initiatief van mevr. Beeckman, die reeds als kind met haar moeder mee ging bidden voor de H. Rita in het houten kerkje dat voorafging aan de monumentale Sint-Augustinus- en St.-Ritakerk, die gebouwd werd in de tuinwijk Nieuw Sint-Truiden van 1951 tot 1955. Bij de oprichting van het genootschap kreeg zij hulp van Noël en Paul.
Het Genootschap telt bijna 600 leden. Er zijn ook leden uit Brussel, Wallonië en van aan de kust. Op het hoogtepunt waren er meer dan 800 leden.
Naast de wekelijkse Ritamissen organiseert het genootschap ook jaarlijks een noveen, een ziekenzalving, twee ledenbijeenkomsten en een uitstap, meestal naar een ander oord waar de H. Rita vereerd wordt. Tot slot dient nog aangestipt dat het dragend team ook halfjaarlijks een contactblaadje verspreidt: Amici de Santa Rita, waarvan de kosten gedekt worden door ledenbijdragen en giften.
*Meer weten? Lees dit studiewerk gemaakt door Peter Van Hoof in het kader van zijn opleiding tot toeristische gids bij Syntra Hasselt, in juni 2018.
*Deze inzending kadert binnen het project Beleving. 100 levende gebruiken en tradities in Limburg. Een initiatief van het Limburgs Volkskundig Genootschap, in samenwerking met ECRU Erfgoed en Erfgoed Haspengouw, Werkplaats immaterieel erfgoed, Openluchtmuseum Bokrijk, Heemkring Vaart, Haspengouw. TV vzw, Academie voor Streekgebonden Gastronomie en AVANSA-Limburg.
